Polacy wyjeżdżają za granicę w poszukiwaniu lepiej płatnej pracy, która umożliwi im życie bez większych problemów finansowych i ciągłego braku pieniędzy na zaspokojenie podstawowych potrzeb.

Część osób, z którymi miałam okazję pracować, wyjechała na studia lub do pracy w macierzystej firmie.

Innym motywem wyjazdu jest chęć stałego podnoszenia kwalifikacji zawodowych i językowych.

Inną, bardzo istotną przyczyną wyjazdu głównie młodych ludzi za granicę jest ucieczka od biedy, przemocy psychicznej i fizycznej w rodzinie, molestowania seksualnego przez bliskich i alkoholizmu rodziców lub jednego z nich.

Osoby, które wyjechały za granicę są oddalone od bliskich, przyjaciół czy znajomych, czyli od źródeł wparcia. Dość często jest tak, że bariery językowe uniemożliwiają im swobodne porozumiewanie się.

Do tego dochodzą problemy z zaaklimatyzowaniem się w nowym miejscu, poszukiwanie znajomych.

Są takie kraje, jak Norwegia, Szwecja czy Wielka Brytania, gdzie ze względu na niekorzystną pogodę wielu Polakom doskwiera ciągłe zmęczenie, zniechęcenie, smutek, przygnębienie i apatia.

Depresja jest chorobą, która często dotyka emigrantów. Kontakt z bliskimi przez telefon czy skype nigdy nie zastąpi prawdziwej bliskości fizycznej i cieszenia się faktem, że ci, których kochamy są z nami.

To, co najbardziej doskwiera osobom przebywającym za granicą i utrudnia im życie to: tęsknota za rodziną, kryzysy rodzinne, nieumiejętność dostosowania się do nowej rzeczywistości, brak poczucia stałości i przynależności, poczucie zagubienia, nadmiar ciężkiej pracy, brak przynależności do grupy życzliwych osób, duża konkurencja na rynku pracy, mobbing w pracy, konieczność częstego przemieszczania się w poszukiwaniu tańszego mieszkania, brak rozeznania, w jakim kraju byłoby nam najlepiej ze względu na nasze potrzeby i oczekiwania, nieumiejętność zbudowania trwałego związku z mężczyzną/kobietą ze względu na nabyte zachowania unikowe i ambiwalentne, lęk przed byciem w bliskiej relacji – obawa przed zranieniem, wykorzystaniem oraz przemocą fizyczną i psychiczną.

Na obczyźnie potęgują się problemy związane z nierozwiązanymi sprawami rodzinnymi. Trudne realia emigracyjne mocno poddają próbie podstawowe wartości moralne i poczucie tożsamości. Oddalenie od rodziny sprzyja podwójnemu życiu i romansom, co rodzi stałą potrzebę usprawiedliwiania się przed sobą, że się nie krzywdzi i prowadzi do noszenia w sobie głębokiego poczucia winy.

Na porządku dziennym jest poczucie zagubienia, niższości, niskiej samooceny lub przeciwnie poczucie wyższości w stosunku do rodaków, którym się gorzej powodzi.

Osoba na emigracji styka się z nowymi realiami kulturowymi, które zazwyczaj są odmienne od tych zakorzenionych w jego sercu. Stąd przyjęcie nowych zasad i norm, które nie korespondują z wnętrzem danej osoby, dla wielu staje się koniecznością. Co wcześniej czy później może doprowadzić do poważnych kryzysów zdrowotnych.

Syndrom nieobecnego rodzica dotyka dzieci, których jedno z rodziców wyjechało za granicę. Przejawia się to u dzieci obniżonym poczuciem bezpieczeństwa i częstym kryzysem tożsamości.

W czym mogę Ci pomóc?

Udzielam pomocy i wsparcia w sytuacjach trudnych, kryzysowych, związanych z obniżonym nastrojem, poszukiwaniem głębszego sensu życia na emigracji.

Wzmacniam moich Klientów w procesie wydobywania się z syndromu, który wygląda mniej więcej tak: „moje życie jest takie mechaniczne, a ja czuję się jak zaprogramowany robot, który potrzebuje dodatkowego kopa, aby wstać rano do pracy, której zazwyczaj się nie lubi. Następnie muszę przetrwać w niesprzyjającym mi otoczeniu rodaków czy miejscowych, z którymi walczę o te same miejsca pracy. W pracy muszę znieść mobbing i poniżenie. A po pracy już nie mam na nic siły. A kiedy mam znaleźć czas na refleksję nad swoim życiem? Od tego się najczęściej ucieka w nałogi i uzależnienia, aby nie czuć bólu ciężkiej egzystencji”.

Pracuję wspólnie z Klientem nad różnymi strategiami radzenia sobie z codziennymi problemami, poczuciem samotności, zranieniami i zdradami.

Dotykamy kwestii otwierania się na nowe znajomości i kulturę danego kraju oraz radzenia sobie ze stresem w pracy.

Stwarzam bezpieczne warunki do wyrażenia swoich emocji i nastrojów.

Pomagam również w odnalezieniu swojej drogi zawodowej, w poszukiwaniu nowej pracy, napisaniu CV i listu motywacyjnego. A przede wszystkim w uwierzeniu w siebie i swoje możliwosci. Przygotowuję do rozmów kwalifikacyjnych. Uczę sztuki autoprezentacji i udzielania odpowiednich odpowiedzi na rozmowach kwalifikacyjnych.

Na bazie ćwiczeń, pytań i testów psychologicznych pomagam w odkryciu talentów i zdolności zawodowych.

Sesje prowadzę online lub przez telefon. Więcej informacji na ten temat znajdziesz tutaj http://www.psychologwarszawa.biz.pl/?konsultacje-przez-e-mail-skype-i-telefon,23

Jeżeli trudno jest Ci podjąć decyzję o uczęszczaniu na sesje terapeutyczne czy skorzystaniu z konsultacji psychologicznych, choćby ze względów finansowych, mam dla Ciebie wspaniałe rozwiązanie. Zachęcam Cię do przeczytania książki mojego autorstwa "Życie i zdrowie masz tylko jedno".

• Więcej informacji o książce, mnóstwo opinii czytelników i blogerów, dziesiątki wpisów z forów internetowych, spis treści, wybrane fragmenty książki oraz formularz zamówienia znajdziesz na stronie: http://violettawroblewska.com/ksiazki/zycie-i-zdrowie-masz-tylko-jedno/